Gomez-Marin, A., & Ghazanfar, A. A. (2019). The life of behavior. Neuron, 104(1), 25-36.
Dit artikel dat pas geleden in een gezaghebbend neuropsychologisch tijdschrift verscheen, gebruikt de Perceptual Control Theory in een betoog om het léven van organismes te begrijpen. Wie gedrag wil begrijpen, kan niet langer doen zoals in onderstaand schema (uit het artikel):
- Alsof het brein los staat van het lichaam “Wij zijn ons brein” (A, B, C).
- Alsof gedrag slechts een respons is volgend op een stimulus (D,E,F).
- Alsof variatie in gedrag ruis is, waar we alleen maar last van hebben (G,H,I).
Vooral D,E,F is het terrein waarop PCT gebruikt wordt om te ondersteunen hoe we gedrag, anders dan een respons op een stimulus, beter kunnen begrijpen als de controle van perceptie. Levende organismen hebben doelen (die meestal te maken hebben met in leven blijven: vechten, vluchten, voeden, reproduceren), en ze vertonen gedrag om die doelen te bereiken.
Dit artikel (via de link hierboven kan je het open access lezen) is een bruikbare bron om de plaats van PCT duidelijk te maken aan psychologen die twijfelen aan de wetenschappelijkheid van de theorie, en voor biologen die ook last hebben van het stimulus-respons paradigma.
